Across The Rainbow Bridge
My days are numbered: soon i have to leave
The horns have stretched my living thread
The notion of my demise won't leave me be
Why cannot death just set me free!
I've lived a life or prosperity
But i'm not as young as i used to be
Down the road waits misery
Why cannot death just set me free!
Countless armies have i attacked
Not once have i backed down
And though i've spilled a lot of blood
I never once received a mortal wound
I've raided shores in many lands
I cannot count the men i've killed
So many friends died with sword in hand
But the warrior's death was never granted me
I dress myself in battle clothes
Alone i make the final ride
My sight is blurred, by whipping snow
I seek to end my life
I want to walk across the rainbow bridge
And see my fathers in the golden hall
They beckon me to join their feast
In my dreams i hear their call
Across The Rainbow Bridge
Günlerim sayılı, yakında ayrılmak zorunda kalacağım
Hornlar yaşamla olan bağımı uzattı
Ölümümün düşüncesi beni kendim olmama bırakmıyor
Yalnızca ölüm neden beni özgür kılmıyor?
Yazının devamına tıkla ..
Bir yaşam ya da refah yaşadım
Fakat eskisi gibi genç değilim
Yolun aşağısında hüzün bekliyor
Yalnızca ölüm neden beni özgür kılmıyor?
Sayısız orduya saldırdım
Hiç sırt üstü düşmedim
Çok kan akıtmama rağmen
Hiç ölümcül bir yara almadım
Birçok ülkenin sahillerine saldırdım
Öldürdüğüm adamları sayamadım
Birçok arkadaşım elinde kılıcıyla can verdi
Fakat ölümün savaşçıları beni hiç ödüllendirmedi
Savaş kıyafetlerimi giydim
Son yolculuğumu yalnız yapıyorum
Görüşüm bulanıklaşmış kırbaçlayan fırtınayla
Yaşamımın sonunu arıyorum
Gökkuşağı köprüsünden karşıya yürümek istiyorum
Babamı altın salonda görüyorum
Beni ziyafetlerine çağırıyorlar
Rüyalarımda onların çağırdığını duyuyorum
